blog bardzo subiektywny

Na tarasie pięknie położonego toskańskiego hotelu, kolejny dzień, delektujemy się smakami tutejszych specjałów. Wokół tarasu spowite mgłą wzgórza, cytrynowe krzewy i oliwkowe drzewa, co dodaje szczególnej pikanterii relaksowi przy porannej kawie.

Kończymy nasz pobyt na Elbie, która żegna nas pięknym słońcem, a morze, w czasie promowej przeprawy na stały ląd, wyjątkowym spokojem. Tak Toskania jak Elba podbiły nasze serca pysznym jedzeniem i pięknymi krajobrazami. W drodze do domu odwiedzamy jeszcze jeden z uroczych zakątków słonecznej Italii, Cinque Terre.

Dziś kolejny dzień na Elbie, tym razem po jej zachodniej stronie. Odwiedzamy Capoliveri, czterotysięczne miasteczko położone na wysokości 167 m n.p.m, na wzgórzu Monte Calamita. Nazwa miasteczka jest również nazwą gminy, w skład której wchodzi jeszcze kilka nadmorskich osad jak Lacona, Madonna delle Grazie, Morcone, Pareti i Innamorata.

Samochodowe czy piesze podróżowanie po Elbie nie jest łatwe. Wąskie, kręte, czasem szutrowe drogi czy zakręty 180 stopni nie należą do rzadkości, a jak do tego dodamy duże różnice poziomów, to po całym dniu kierowca ma obolałe nie tylko ręce, ale i głowę. Codziennie maskę naszego samochodu i wnętrze przykrywał piasek przywiany tu z nad Sahary, a jak do tego dodamy Włochów jeżdżących na zderzak z dużą prędkością, to można poczuć koloryt tutejszych dróg, który nie zawsze wywołuje pozytywne emocje tak u kierowcy jak i pasażerów.

Dziś żegnamy nasz hotelik w Buggiano, aby jeszcze przed nocą dotrzeć do kolejnego na wyspie Elba. Po drodze zajeżdżamy do miasta Lukka i Piza. Pierwsze z nich jest pięknym i mało w Polsce znanym toskańskim miastem. Dla miłośników Toskanii niewątpliwie warte odwiedzenia. Nie jest zbyt rozległe i jako jedyne włoskie miasto otacza w całości pierścień murów obronnych z jedenastoma bastionami i sześcioma bramami.