blog bardzo subiektywny

Na tarasie pięknie położonego toskańskiego hotelu, kolejny dzień, delektujemy się smakami tutejszych specjałów. Wokół tarasu spowite mgłą wzgórza, cytrynowe krzewy i oliwkowe drzewa, co dodaje szczególnej pikanterii relaksowi przy porannej kawie.

Kończymy nasz pobyt na Elbie, która żegna nas pięknym słońcem, a morze, w czasie promowej przeprawy na stały ląd, wyjątkowym spokojem. Tak Toskania jak Elba podbiły nasze serca pysznym jedzeniem i pięknymi krajobrazami. W drodze do domu odwiedzamy jeszcze jeden z uroczych zakątków słonecznej Italii, Cinque Terre.

Dziś kolejny dzień na Elbie, tym razem po jej zachodniej stronie. Odwiedzamy Capoliveri, czterotysięczne miasteczko położone na wysokości 167 m n.p.m, na wzgórzu Monte Calamita. Nazwa miasteczka jest również nazwą gminy, w skład której wchodzi jeszcze kilka nadmorskich osad jak Lacona, Madonna delle Grazie, Morcone, Pareti i Innamorata.

Samochodowe czy piesze podróżowanie po Elbie nie jest łatwe. Wąskie, kręte, czasem szutrowe drogi czy zakręty 180 stopni nie należą do rzadkości, a jak do tego dodamy duże różnice poziomów, to po całym dniu kierowca ma obolałe nie tylko ręce, ale i głowę. Codziennie maskę naszego samochodu i wnętrze przykrywał piasek przywiany tu z nad Sahary, a jak do tego dodamy Włochów jeżdżących na zderzak z dużą prędkością, to można poczuć koloryt tutejszych dróg, który nie zawsze wywołuje pozytywne emocje tak u kierowcy jak i pasażerów.

Dziś żegnamy nasz hotelik w Buggiano, aby jeszcze przed nocą dotrzeć do kolejnego na wyspie Elba. Po drodze zajeżdżamy do miasta Lukka i Piza. Pierwsze z nich jest pięknym i mało w Polsce znanym toskańskim miastem. Dla miłośników Toskanii niewątpliwie warte odwiedzenia. Nie jest zbyt rozległe i jako jedyne włoskie miasto otacza w całości pierścień murów obronnych z jedenastoma bastionami i sześcioma bramami.

Wino Chianti. Skąd pochodzi? Jak wygląda miejsce, które nadaje mu swoisty charakter i smak ? Postanowiliśmy, z przewodnikiem w ręku, zwiedzić dolinę pełną winorośli, kamiennej zabudowy i smakowitej kuchni.  Przed nami szlak tutejszych miasteczek i zamków. Każdy z bogatą, nierzadko krwawą historią i boskim położeniem na wzgórzach z widokiem na winnice, i cyprysowe aleje, które są dla nas symbolem Toskanii.

Plan zwiedzania na dziś mamy dość intensywny. Czeka nas całodzienna jazda i piesze wycieczki głównie krętymi i wąskimi uliczkami Toskanii z odrobiną historii i pięknych krajobrazów w tle. Po typowo toskańskim śniadaniu, obieramy kierunek Arezzo. Wita nas nowoczesne, blisko stutysięczne miasto. Pierwsze wrażenie nie zachwyca, ale wystarczyło wejść w uliczki starówki, a klimat ulega pozytywnej zmianie.

Tym razem Toskania, malownicza kraina w środkowych Włoszech. Jeszcze w XI wieku p.n.e nazywano ją Etrurią, a po przejściu pod panowanie Cesarstwa Rzymskiego Tuscia. Dopiero w 1860 roku Toskania staje się integralną częścią Włoch i znaczącym gospodarczo regionem ze stolicą we Florencji, miastem muzeum i renesansową perłą Włoch.